ΣΕΝΑΡΙΟ Η ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ?...
Αλεξανδρος Σολωμος
Αραχτός σε μια καρεκλά ενός κεντρικού καφέ της πόλης μου, αναρωτιόμουν μέχρι να έρθει ο κολλητός μου για καφέ, τι θα συμβεί στα επόμενα χρόνια της ζωής μου. Θα κυλήσουν όλα ομαλά? Ακριβώς όπως τα φανταζόμουν? Η κάτι θα αλλάξει, και το ειδυλλιακό μου τοπίο θα γκρεμιστεί μπροστά μου μονομιάς?...
Η ζωη μας τελικα ειναι περιεργη…
Οικονομικό ράιχ το 4ο!!!… βυρρητος… Τουρκιά… σκοπιά… Μαλακίαν επί της παλάμης εις την ενάτη!
(καμία σχέση με την ενάτη του Μπετόβεν!!!)
Τα όνειρα μας παίζουν πρωταγωνιστικό ρολό στην καθημερινότητα μας. Αυτά διαγράφουν τις φιλοδοξίες μας, τα πλάνα μας πολλές φόρες, καθορίζουν πολλές φόρες ακόμα και τις σχέσεις μας, σε φιλικό και συναισθηματικά ερωτικό επίπεδο. Και όμως. Μας τα γυρνά τόσο γρήγορα κάποιες φόρες που οι σφαλιάρες έρχονται επανωτές, κλάσματα του δευτερολέπτου η μια πίσω από την άλλη, σε σημείο που, είτε τα παρατάς και αφήνεσαι στον πανδαμάτωρ χρόνο να σου γιατρέψει τις πληγές, η παίρνεις αφορμή, σταθεροποιείς τα τρεμάμενα πόδια σου και δείχνεις σημάδια εγωισμού και βελτίωση, προκειμένου να στήσεις από την αρχή το δικό σου, καινούργιο σενάριο…
Και εκεί που είτε με τον ένα τρόπο, είτε με τον άλλο, προχωράς…
η ζωή σου επιφυλάσσει την μεγαλύτερη της έκπληξη!...
Μέσα σε όλες τις προσδοκίες σου, τα πλάνα σου και τις βουλές σου. Μέσα σε όλο αυτό το χάος και τον πόλεμο που επικρατεί στις μέρες μας, το κεφάλι σου γίνεται κουρκούτι (Τόσο μαλακό και χυλωμένο [γιατί το έχεις κάψει] και παράλληλα τόσο εύθραυστο και ευάλωτο σε άλλες μυρωδιές)… πάντα κάτι γίνεται και όλα για μια ακόμα φορά πάνε στραβά! «Γιατί ρε θεέ???» Ναι… αυτή είναι η σωστή ερώτηση!...
Έτσι λέμε όλοι… και έτσι θα κλείσω και εγώ τις σημερινές μου σκέψεις…
Να μην ξεχνάτε φίλοι μου!!!
Όσο καλοί σεναριογράφοι και να είμαστε…
Ο… σκηνοθέτης πάντα θα έχει τον τελευταίο λόγο!...
Η δική του πινελιά θα ολοκληρώσει το έργο μας...
Υ.Γ: Πρέπει να γίνουμε εναλλακτικοί!!! Βαρέθηκα να παίρνω δύναμη με την Άλκηστις που τραγουδάει φωναχτά. «κι’είμαστ’ ακόμα ζωντανοί!!!...»
Ας ακούσουμε και το «HELP» των BEATLES!... ίσως βοηθήσει μελλοντικά…
χαιρετώ…
Φιλικά,
καλή σας συνέχεια!!!
Αραχτός σε μια καρεκλά ενός κεντρικού καφέ της πόλης μου, αναρωτιόμουν μέχρι να έρθει ο κολλητός μου για καφέ, τι θα συμβεί στα επόμενα χρόνια της ζωής μου. Θα κυλήσουν όλα ομαλά? Ακριβώς όπως τα φανταζόμουν? Η κάτι θα αλλάξει, και το ειδυλλιακό μου τοπίο θα γκρεμιστεί μπροστά μου μονομιάς?...
Η ζωη μας τελικα ειναι περιεργη…
Οικονομικό ράιχ το 4ο!!!… βυρρητος… Τουρκιά… σκοπιά… Μαλακίαν επί της παλάμης εις την ενάτη!
(καμία σχέση με την ενάτη του Μπετόβεν!!!)
Τα όνειρα μας παίζουν πρωταγωνιστικό ρολό στην καθημερινότητα μας. Αυτά διαγράφουν τις φιλοδοξίες μας, τα πλάνα μας πολλές φόρες, καθορίζουν πολλές φόρες ακόμα και τις σχέσεις μας, σε φιλικό και συναισθηματικά ερωτικό επίπεδο. Και όμως. Μας τα γυρνά τόσο γρήγορα κάποιες φόρες που οι σφαλιάρες έρχονται επανωτές, κλάσματα του δευτερολέπτου η μια πίσω από την άλλη, σε σημείο που, είτε τα παρατάς και αφήνεσαι στον πανδαμάτωρ χρόνο να σου γιατρέψει τις πληγές, η παίρνεις αφορμή, σταθεροποιείς τα τρεμάμενα πόδια σου και δείχνεις σημάδια εγωισμού και βελτίωση, προκειμένου να στήσεις από την αρχή το δικό σου, καινούργιο σενάριο…
Και εκεί που είτε με τον ένα τρόπο, είτε με τον άλλο, προχωράς…
η ζωή σου επιφυλάσσει την μεγαλύτερη της έκπληξη!...
Μέσα σε όλες τις προσδοκίες σου, τα πλάνα σου και τις βουλές σου. Μέσα σε όλο αυτό το χάος και τον πόλεμο που επικρατεί στις μέρες μας, το κεφάλι σου γίνεται κουρκούτι (Τόσο μαλακό και χυλωμένο [γιατί το έχεις κάψει] και παράλληλα τόσο εύθραυστο και ευάλωτο σε άλλες μυρωδιές)… πάντα κάτι γίνεται και όλα για μια ακόμα φορά πάνε στραβά! «Γιατί ρε θεέ???» Ναι… αυτή είναι η σωστή ερώτηση!...
Έτσι λέμε όλοι… και έτσι θα κλείσω και εγώ τις σημερινές μου σκέψεις…
Να μην ξεχνάτε φίλοι μου!!!
Όσο καλοί σεναριογράφοι και να είμαστε…
Ο… σκηνοθέτης πάντα θα έχει τον τελευταίο λόγο!...
Η δική του πινελιά θα ολοκληρώσει το έργο μας...
Υ.Γ: Πρέπει να γίνουμε εναλλακτικοί!!! Βαρέθηκα να παίρνω δύναμη με την Άλκηστις που τραγουδάει φωναχτά. «κι’είμαστ’ ακόμα ζωντανοί!!!...»
Ας ακούσουμε και το «HELP» των BEATLES!... ίσως βοηθήσει μελλοντικά…
χαιρετώ…
Φιλικά,
καλή σας συνέχεια!!!
Comments
Post a Comment